ببین ای بانوی شرقی

ای مثل گریه صمیمی

همه هرچی دارم اینجاست

تو این خورجین قدیمی

خورجینی که حتی تو خواب

از تنم جدا نمیشه

مثل اسم و سر نوشتم

دنبالم بوده همیشه

بانوی شرقی من

ای غنی تر از شقایق

مال تو ارزونیه تو

خورجین قلب این عاشق

توی این خورجین کهنه

شعر عاشقانه دارم

برای تو و اسمت

یک کتاب ترانه دارم

یک سبد گل دارم اما

گل شرمو گل خواهش

تنی ازعاطفه سیراب

تنی تشنه نوازش

این بوی قریب راه نیست

بوی آشنای عشقه

تپش قلب زمین نیست

این صدا صدای عشقه

اسم تو داغی شرمه

تو فضای سرد خورجین

خواستن تو یه ستاره است

پشت این ابرهای سنگین

خورجینم اگه قدیمی

اگه بی رنگه و پاره

برای تو اگه حتی

ارزش بوردن نداره

باسه من بود و نبوده

هر چی که دارم همینه

خورجینی که قلب

عاشق ترین مرد زمینه

من سبکبارم غم بود ونبودم نیست نیست

گر غمی دارم غم امروز و فردای شماست

دل ز مهر آفرینش کنده ام همدمان

گر دل ویرانه ای باشد مرا جای شماست

دستی ندارم تا که با دریا ستیزم

در مانده یی پابند فرزندان خویشم

پایی ندارم تا که از دریا گریزم

سهمگین به نام جدایی غروب تاریکی به نام مرگ 

گفتم : غروب غمت را به هر بهایی خریدارم چند می فروشی ؟ گفت : نمی فروشم گفتم : چرا ؟ گفت : زندگی بی غم معنا نداره

زندگی زیباست حتی اگر کور باشی ٬ خوش آهنگ است حتی اگر کر باشی مسحور کننده است حتی اگر فلج باشی٬ اما بی ارزش است اگرثانیه ای عاشق نباشی 

بارها و بارها نوشتم

اما اینبار مینویسم برای تو , برای لبخندی نو

برایت مینویسم ,مینوسم که بخوانی تا بدانی: در زندگی ام فقط تو را دارم

که بخوانی تا بدانی

                 تنها چیزی که سرکشی ام را آرامش می بخشد فقط تویی

که بخوانی تا بدانی

برایم همچون آب برای گل

برایت مینویسم که بخوانی و بدانی

من هرگز کسی را که با سختی دیگران در کنارش به آرامش رسیده ام

آسان از دست نخواهم داد

مینویسم تا بدانی

                  وقتی آمدی پاییز بود

با آمدنت پاییز را بهار کردی

زندگی احساس من نه پاییز را داشته است و نه زمستان را

نگذار پاییز بیاید و ماندگار شود

نگذار زمستان بیاید و بهار گریزان شود و باز هم پاییز بماند

تو را به دل بهاریت قسم

بمان و فصل ها را بهم نریز